Elleme sakýn beni gideceksen el gibi Pencereni kapat da kenarýndan bak gitsin Ýlla sensin diyorsan gönlümde es yel gibi Mademki yakacaksýn çýra gibi yak gitsin
Tutuþtur þu yüreði al çakmaðý çakarak Bulunduðum ortamý çam kokumla yakarak Ýsi ele bulayýp kenarlardan akarak Mademki yakacaksýn çýra gibi yak gitsin.
Söyler misin sýzýmýn, adresi yok neredir Okuyup da üflesen gönül ucu beredir Nazar olan gül yüzüm her görene yaradýr Mademki yakacaksýn çýra gibi yak gitsin.
Üþüyen yüreðimle dert atýna binerken Sokaðým hep derbeder aþk yaðmuru dinerken Viraneye dönen gün dað ardýna sinerken Mademki yakacaksýn çýra gibi yak gitsin.
Yavaþ yavaþ tutuþsun ateþe odun konsun Alazý yüze vursun acý içimde donsun Üfleyerek söndürme olduðu yerde yansýn Mademki yakacaksýn çýra gibi yak gitsin
Ýçten içe kurumuþ dalllarý da atarak Baharda ölen özü önün sýra katarak Reçinenin tatlýmsý kokusuna batarak Mademki yakacaksýn çýra gibi yak gitsin.
LAVÝNÝA Sosyal Medyada Paylaşın:
Lavinia şahika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.