SENİ SORANLARA
Seni soranlara epey oldu iþte diyorum
Yalnýzlýðý bilmem kaç asýr özlem geçe iþte
Hayýrlýsý dediler
Evet, hayýrlýsý oldu aþkýn nihayetinde
Gözlerimde dalgalanan elemden bir hüzün
Sarhoþlumda bir parça umut
Mezemde çelimsiz hayal kýrýklýklarý
Hani birde o halüsinasyonlarda olunca siluetin
Düþmaným bile acýr ya halime
Kalemimin ucunda, argoda bilmem hangi asabi küfürlerden dizeler
Dökersem eðer edebin çarkýný delerim
Unutmalýyým diyorum
Kullandýðým ilaçlar sabah öðlen akþam
Peki, ya gecedeki o iç çekiþlerimdeki can çekiþlerim
Gýrtlaðýmdaki o týkanan nefes
Ya buðulu gözlerimin dalgalanýp
Yalnýzlýðýmýn en gaddar olduðu saatlere dökülüþü
Ya avuçlarýmdaki o kimsesizliðin ebediyeti
Þimdi ne kaldý ki hayata astýðým mutluluklardan bana arta kalan
Dur hatýrladým þimdi
Ölümün; ömrümün yoksulluðuna aþina oluþunu
Ýçimde sakladýðým söyleyecek öyle bir sözüm var ki
Aþka dair
Ama susmaya da gönül elvermiyor ki
Ýlk ve son kez söylemeliyim
Aþk sana deðil
Hayatý içine sindiremeyip acýyý asilce çekene yakýþýr
Þairler kalemlerine susup küsmedikçe
Aþk konuþur dizelerde
Ve aþký hak etmeyenler de okunur ya þiirlerde
Þairler iþte o vakit ölürler
Süslenirliðini yitirmiþ kafiyeler intihar eder
Ýþin özü sevgilim
Sana hala da sevgilim diyebiliyorum ya
Ayaklar altýna alýnmýþ bir onurum olsa da
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.