Suskunluðum var orda bir yerlerde. Hem çocukça,ürkütülmüþ neþesi Hani bir kuþ sesi düþer ya seherde. Eksiktir de daima bir köþesi.
Suskunluðum var,güneþin sen yüzünde. Oynamadýðým oyunlarý saysam mý. Bir ucuna ebemkuþaðýný koysam mý. Çamurlaþan tozlar hala desen yüzümde.
Suskunluðum var çocuk büyümedi daha. Tanýmýyor,bilmiyor ateþin yaktýðýný. Akan suda Heraklit’’inbaktýðýný. Elbet o da çýkacak yýldýzlarýn düþtüðü sabaha.
Suskunluðum var geçip giden günlerde. Akan ýrmaklardaki ben ,ben deðilim. Feylosoflar çaðýndan okuduðum ilim. Heraklit bakýþým asýlý dünlerde...
Suskunluðum var adam olacak çocukta. Kamýþ dilli bir bedensel çýðlýk kehanetim. Belli bu reddediþ çocukluða ihanetim. Hürrem ahhh Hürrem öfkem sana azýcýkta... Sosyal Medyada Paylaşın:
lutuf veli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.