Sen... Sevdalarýn özlenen çiçeði Sen... Dikenli çalýlarýmýn mor menekþesi Sen... Düþ daðlarýmýn salkým bulutu Sen... Sen… Sevdiðim Bilir miydim ayrýlýðýn acýsýný? Bilir miydim geceler boyu uykusuzluðu? Bilir miydim yalnýz dolaþmayý kaldýrýmlarda? Bilir miydim yaþamasaydým? Ýnanmýyorum yandýðýna Keremin Aslýyý sevdiðine inanmýyorum Bütün hikâyeler uydurma Bütünü sevda üstüne söylenenlerin Yalan gözlerden akan yaþlar Yüreðimi hoplatan bakýþlar yalan Yalan Ferhat’ýn delmesi daðlarý Çöllerde kavrulmasý yalan Mecnunun Yalan... Yalan... Yalan aþk üstüne söylenmiþ onca söz Yalan...
Yüzümde derin izleri zamanýn Gitgide yaþlanan yüreðim Karýþmasý geceyle gündüzün Ne varlýk kaldý ne de yokluk Yok, sayýyorum ayrýlýklarý Ölümü var… Zaman kalmýyor yaþamaya Sevdaya ayýracak zaman yok Vakit akþamdýr vakit dar Akmayan sularý, uçmayan martýlarý düþünüyorum Esmeyen rüzgârlarý Ve de ölüme inat durmuþ Geçmek bilmeyen saatleri... Mecnun Leyla’yý yakmýþ, Þirin Ferhat’ý Beni... Beni de bir yakan var
Siz ey damlalarý yaðmurun Elli yýldýr þemsiyemde öðrendiniz Sayý saymayý Güneþ, yalnýzlýðýma doðmayý Rüzgâr yýllarýma esmeyi öðrendi Ben… Ben sensizliðe Ben kimsizliðe çare bulmayý Öðrenemedim… Öðrenemedim yalnýzlýðýn anahtarýnýn Meçhul yerini… Siz ey gözyaþlarým Kaç kez düþtünüz topraða Kaç kez karýþtýnýz tozlarýna kaldýrýmlarýn Siz ey yanaklarýmdaki kutsal ýslaklýk Ya siz ey saçlarýma dökülen aklar Hanginiz, hangi yýlýn Hangi ak hangi sevdadan kalma Hangi beyazlar hangi ayrýlýðýn eseri
Siz… Siz söz geçiremediðim ömür Söyleyin kaç yýlýnýz kaldý Hangi servinin gölgesi bekler sizi Hangi yalnýzlýklara gebesiniz Ve söyleyin yüreðimi deli eden duygular Siz kimsiniz… Dün yaktým tüm þiirlerimi Kelimelerimi hapsettim yüreðime Hikâyelerimi yýrttým… Bilir misin yüreðimi yaktým Gözlerimi yaktým Sevdalarýmý gömdüm sonsuzluðuna zamanýn Sensizliði yaktým anlýyor musun? Ve bir þafakta baktým geçmiþime Sen… Sen yine oradaydýn Seni yakýyorum þimdi eski bir mektup sayfasýnda Aþk denilen hoyrat duyguyu
Sevmiyorum artýk Sevmeyenleri sevmiyorum Beklemiyorum... Beklemeyenleri beklemiyorum Özlemiyorum üstelik Özlemeyenleri özlemiyorum. Bir avuç topraðým kaya dibinde Bir avuç toprak, Kýr çiçeklerinin ev sahibi Bir gelincik tarlasýyým Buðday baþaklarýna komþu Kendime komþuyum Düþlerime Þiirlerime, mýsralarýma komþu Bir demet limon çiçeðini seviyorum Karýncayý... Börtü böceði... Ama seni… Seni… Seni sevmiyorum… Seni sevmiyorum…
2005/ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
KEMALYARAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.