kýrk kilitli odadaki düþlerimin,
kýrk paslý kilidi yüreðimde,
han mý açar hamam mý bilinmez!!!
düþlerden yapýlan hamamlarým:
dudak bükümlü kapýlarýný
sessizce açmamý ister...
açarým teker teker,
geçerim kýrk kapýdan...
çürümüþ korkularýmý alýr gözünün þen ýþýðý,
kapýlarý çýðlýk çalar sessizliðe...
topraklar hüzünlü kokar,
yapraklar hüzünlü bakar topraða...
kýrklanmýþ düþlerimi sunarken sana,
hamam tasýndaki gülüþler dökülür kurnalara,
þadýrvanlar söylerken þarkýmýzý;
korkmaz, düþ doðuran hamam anasýndan.
bir düþ daha biner gümüþ nalýnlarýn üstüne...
buhurdanlýkta tüter gülüþlerimiz.
incecikten bir ter salar yürekler.
fil gözleri’nden bakarken yalnýzlýk;
"iki çýplak hamama yakýþýr" naralarý yükselir dudaðýndan.
gülüþler peþtamala saklanýr,
bir hasret daha gülablandan yayýlýr ortalýða...
sevdam sürmedanlýktan sürerken sürmeleri,
gönlüm halvetinde saklanýr hamamlarýn.
külhanda kaynatýrým dertlerimi ben,
haznede birikir tüm düþlerim,
külhancý ayrýlýk þarkýsýyla kaynatýrken tenleri,
külhanbeyinin naralarýna gizlenir tüm acýlar,
sarar gök kubbeyi, bir sevda yarýsý...
ben þairim bana "tüteklik" derler,
þiirlerimde çýkar dumanlarým.
yanarken külhanda tüm hayallerim,
ayrýlýðýn suyu ýsýnýr haznelerde...
soyunmalýklarda soyunur tüm sevdalar,
aký karasý çýkar ortaya...
gidiþi geliþi gözlenir pür dikkat,
saðýrý sakatý bakar rüyaya.
kýrk kalýp sabunla yýkanmaz,
kýrk kazan suyla arýnmaz þimdi ki sevdalar.
tellak olmuþ tüm acýlarýn;
sancýlarý göbek taþýnda baþlar,
kaybolurken yüzlerdeki fer,
bir hamamýn yüreði daha sevdaya küser.
bir toplumsal yürek daha boynunu büker.