Sesini öyle özlüyorum ki!

Irak da olsa nefes ve kokunu alýyorum
Rüzgâr gibi bir esiþle, çarpýnca yüreðime
Ýrkiliyorum o an da, sen geldin sanýyorum
Ne gecem kaldý ne gündüz, su koydun eleðime
Yalvarýrým ya gel bana, ya git duramýyorum

Ruhun geceden de kara, feryadý okumuyor
Gönül cendere de kaldý, hatýran hiç yetmiyor
Yine özlem yine hasret, içim paralanýyor
Sensiz kahrolmakta varmýþ, vuslat parçalanýyor
Kalbime batýnca hicran, inan ki aðlýyorum

Gözlerime bakýp aðlar, odada ki dört duvar
Yüzüm kýzarýyor belli, hasretim de korku var
Ýçime kapandým kaldým, gelecekte örtü var
Hasretini azýk yaptým, dolandým kulvar kulvar
Sevgimin parçalarýný, insafa banýyorum

Sen yoksun ya can sevgili, yanarým ahlarým da
Hüsran oku saplanýrken, firak çýkar kahrým da
Hüznüm içimde kaynarken, yok doðar bahtlarým da
Bakýþlarým hep düþüyor, bayrak gibi yarým da
Her kapýmýn çalýþýn da, sen geldin sanýyorum

Bir karayelken gibi, beklerim geliþini
Yaðmur gibi sýrýlsýklam, kalbe serpiliþini
Ýnan ki hep hatýrlarým, cilveyle gülüþünü
Öylesine özledim ki, elimi tutuþunu
Yokluðun kalbime çöktü; yar, dayanamýyorum…




(11.02.2013) AZAP…




Sosyal Medyada Paylaşın: