GÜLLERİN EN MAKBÜLÜNE.!
Belli etmem nazlý yare derdimi
Bir dirhem gözyaþý döksün istemem.
Bir gözüm sakýnýr ötekisinden,
Çektiðim acýyý çeksin istemem.!
Hasreti dert olsun varsýn yýðýlsýn,
Rabbim rahman rahim gibi yaðdýrsýn.
Derman bulur gönlüm hep benim olsun,
El alem derdimi bilsin istemem.!
Aradým bir gülü kýrk yýl her yerde,
Bazen yakýn bazý çok yüksek yerde.
Kaf daðýnda açmýþ ta zirvesinde,
Umutsuzluk aklým çelsin istemem.!
Kaf daðýnýn yolu fizan misali,
Orda açan gülün yokki emsali.
Bismillah deyip o yola düþeli,
Vuslata ermeden dönsün istemem.!
Ömür bazen keder bazende haz’la,
Geçip te gidiyor ne az ne fazla.
Yarin adý dilde dua niyazla,
Yar gülsün, gözyaþý döksün istemem.!
Gözden ýrak ama her an gönlümde,
Bir tek o var idi en zor günümde.
Can bedenden çýkýp çekildiðinde,
El vermiþti çekip alsýn istemem.!
Sevdamý doldurdum yürek tasýna,
Arz ettim en makbül gülün hasýna.
Ýkrar ile yar demiþim canana,
Vuslatý mahþere kalsýn istemem.!
Ben kýrk yýl öncesi düþtüm bu aþka,
Gül sevdasý binbir çiçekten baþka.
Kadir kýymetini bileydim keþke,
Dilim bir acý söz desin istemem.!
TÝRYAKÝ canýný adamýþ yare,
Rabbine þükreder günde beþ kere.
Beþ vaktini taþýr doðan günlere,
Dua’larým yar’siz olsun istemem.!
09 Þubat 2013
07.22
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.