YOKLUĞUN
Bir baþýma bu kentin sokaklarýnda yürüyorum, üþüyorum
Sen yoksun ben kýþý mý, yazý mý yaþýyorum bilmiyorum.
Burada mýsýn degil misin belli deðil,
Bir varsýn, bir yoksun hayatýmda
Bazen bir þarkýsýn, bitmek bilmeyen bir þarký.
Ama ben notalarý yanlýþ basýyorum ve sen
Þarkýyý söyleyemiyor gidiyorsun,
Aþkýn sensizliði ne kadar zor olur biliyor musun
Sensiz bir gün, sensiz bir gece
Geçmiyor sensiz biran bile geçmiyor
Kendi kendime konuþuyorum sensizliðimle,
Hani kendi kendine konuþana deli derler ya
Beni çoktan kapattýlar týmarhaneye,
Yokluðuna alýþmaya çalýþýyorum,
Yokluðunu içime çekiyorum sigaramla,
Yokluðunu içiyorum kadehlerimde
Yokluðun ölüm hissi yaratýyor içimde,
Ölümü hissediyorum sen yokken
Yokluðun beni öldürecek,
Ah bu yokluðun beni öldürecek
23:52 22/10/2009
M.Solmaz KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.