mazindeyim
O’na sevdaný altýn tepside
gümüþ kadehte sundun ellerinle...
sonuna kadar içilip
boþ kadeh kafasýna fýrlatýlan ben oldum sayende...
ne yeminler ettin, ne sözler verdin
yalanmýþ yeminin ,yalanmýþ sözün
kulaklarýmda sesin dudaklarýmda ismin ile aðlarken özüm
nasýl nasýl ihanet edebildin iki gözüm...
bu yüzdendir ikibuklum uðunmalarým
bu yüzdendir sevdiðime piþmanlýðým
bu yüzdendir sessizce aðlamalarým...
ayrýlýk denen ok ile yaralýyken ömrüm
üzerine tuz bastý ilk solukta ihanetin...
nefesini nefesinde durdururken sen
soluðum kesildi can çekiþtim ben
bilmedin....
ömrüne ömür katarken onunla
ömrümden ömür gitti tutamadým...
sen onu uyuturken kollarýnda
taþ oldu yataðým,haram oldu geceler
uyumadým, uyuyamadým...
hala sol yanýmda bir sýzý
seneler geçsede üstünden
sýzlar durur bazý bazý...
kim di uðruna ateþlerde yandýðýn
benden sonra soluðu yüreðinde aldýðýn
beni ateþlere attýðýn sultanýn
"helalim"dediðin haramýn..
gerçekten hâlâ var mý?
yoksa o da benim gibi mazi de mi kaldý?
Aysegül Atakli. 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.