DEM OLMAYA GELMİŞİM

Hak katýnda sevdalar yazýlýrken alnýma;
Havva’nýn dergâhýnda “cem” olmaya gelmiþim.
Âdem’in iksirinden damlatmýþlar kanýma,
Ben senin gözlerinde nem olmaya gelmiþim.


Senden doðacak nesil, kutsanmýþ kutlu soy’du,
Alnýmdaki çizgiye Tanrý’m adýný koydu,
Benim adým Kür-Þad’dý, senin adýn Konçuy’du,
Ben senin çöllerine kum olmaya gelmiþim.


Kader adlý düðümle düðümlüyken tasana,
Sümbül diye yollandýn Emiroðlu Hasan’a,
Benim adým “Kurt Bey”di, senin adýn “Asena”,
Ben senin daðlarýna nam olmaya gelmiþim.


Zeynep gibi Ömer’i gölge ettin peþine,
Rastlanmaz sevdiceðim þu dünyada eþine,
Deðiþmem yeryüzünü kirpiðine kaþýna,
Ben senin dumanýna gam olmaya gelmiþim.


Kimi zaman Elif’sin, kimi zaman Sunay’ým,
Sen bir telli turnasýn, ben de garip suna’yým,
Altýn cezve içinde yüreðimi sunayým,
Ben senin çaylarýna dem olmaya gelmiþim.


Ýmlâna sýðýnmýþým; mýsrada, uyaktasýn,
Cümlem seni arýyor; bir varda, bir yoktasýn,
Öznem sensin, yüklem sen; kaderimde noktasýn,
Ben senin alfabende “cim” olmaya gelmiþim.


Sayýklarken ismini gönlümdeki fýrtýna,
Yýldýzlar saklýyorum yastýðýnýn altýna,
Dövme olup iþlendin ta alnýmýn çatýna,
Ben senin yangýnýna mum olmaya gelmiþim.


Duamýn celsesinde müebbetsin, hükümsün,
Yaradan’ýn omzuma yüklediði yükümsün,
Hançerî’yim; bin yýldýr söylediðim türkümsün,
Ben senin sözlerine “mim” olmaya gelmiþim.
Ben senin gözlerine nem olmaya gelmiþim.


Hançerî | Þubat ‘12

Sosyal Medyada Paylaşın: