Her gün Yas elbisesi giyiniyor gökyüzü Aðýtlar yakýyor yeryüzünün acýlarýna Kayalarý deliyor gökyüzünün gözyaþlarý Göðsünde ölümü saklayan yýldýzlar kayýyor Kayan her yýldýz çiçek olup açýyor bir mezarýn baþucunda Daðlar bile ateþten gözyaþý döküyor topraða Deliniyor baðrý ayrýlýk acýsýyla Mutlu olmak zor mu demeyin Toprak bile Yüzüne rengarenk tebessümünü koyarken Çatlamýyor mu her yerinden
Geceyi görmeyenler Gökyüzünün mavisine bak Ne güzel bahara soyunan yeryüzü diyorlar Nerden bilsinler ki Benim gökyüzüme kuþlarýn hasret býraktýðýný Kim bilir kaç asýrdýr güneþin doðmadýðýný Topraðýmýn susuzluktan çatladýðýný
Aþktan ölünür mü diyorlar Bilmiyorlar Severek ayrýlýðýn ölümün diðer adý olduðunu Gözlerini kapat aþklar ayný diyorlar Ses diyorum Sus diyorlar Susmak her dilde ayný Susuyorum
Kalksýn edebin perdesi Kapatýn dünyanýn tüm ýþýklarýný Nasýlsa karanlýkta aþklar ayný Anlarýn koynuna býrakalým aþký karanlýkta Bir yýldýz konsun anlarda öldürülen aþkýn baþucuna Gökyüzü giyinsin siyahýný Kapatýn bütün ýþýklarý Kirlensin anlarda bütün aþklar Nasýlsa bir ölümlük canýmýz var Aðlasýn ateþten gözyaþýyla daðlar Çatlasýn toprak Yeryüzü yeni aþklara giyinsin baharýný
Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamoz deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.