HEPSİ SENİN!..
Yüreðimin zulasýnda saklanan;
Giderken verdiðin sözündür senin…
Aklýma yan bakan fikrime düþman;
Kemani kaþýndýr, gözündür senin…
Hergün saysam bitmez sende marifet;
Diyorsun ki bu bendeki keyfiyet;
Koynumuza þehir kuran eziyet;
Yangýndýr, alevdir, közündür senin…
Sabahýn kör vakti selamýn salan;
Güngörmez yetimin ahýný alan;
Efkâr bestesini býkmadan çalan;
Telindir, perdendir, sazýndýr senin…
Kahrýna gücenip kederden içen;
Canandan vazgeçen canýndan geçen;
Gönül bahçesinde çiçekler açan;
Kýþýmdan habersiz yazýndýr senin…
Odalarda köþe bucak sorduðum;
Hiddetimden duvarlara vurduðum;
Aynalarda sabah akþam gördüðüm;
Ýmzandýr, mirastýr, izindir senin…
Mahir sanma kandýrdýðýn çýraðý;
Mektuplarým yakýn etmez, ýraðý;
Dertli baþýn son nefeste duraðý;
Elindir, kolundur, dizindir senin…
Ali ALTINLI – 09/02/2013
Saat: 18:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.