Mavi daðlar ardýndaki hayallerimiz sevgili
Kaldý mý oralarda, mavisiyle kim bilir?
Üstüne kondurulmuþ pembe hayali evimiz,
Bir deðirmende olacaktý ahþaptan minicik
Yeþiller arasýnda yine o civarda
Ya tadý, hatýrlayabilir misin?
Birlikte yediðimiz dað çileklerini, kokusuyla
Koca vadinin havasýný deðiþtirirdi tenin
Bir kýzýn kelebek yüreði bakýþýnda.
Gözlerin ta gökkuþaðýna dokunurdu
Uzanýp çalarcasýna saklardý yeþilini
Dað çilekleri, gözlerin ve gökkuþaðý
Canýma dokunurcasýna..
Ne zaman dökülse masalsý cümlelerin
Sonsuzluðu ilan eder hislerim
Ýç atýþlarýmda
En çok bu yakalar sefil düþüncelerimi
En çok bu, içinde bizli düþlerim..
Sefil düþünceler dedim ya alýnma sevgili
Yazdýðým gibi yaþanabilse her þey
Ya da yazýlan hayal edilenler gibi olsa
Her þey hayal olmasa mesela
Ya da en azýndan
Mavi daðlar ardýndaki hayallerimi boþ verdim
Dað çileklerinin kokusu…
Tenin…
Gökkuþaðý…
Ve gün mýzýkasýnýn son notasýný çalarken
Susuyorum, izlediðim en masum rüyayla..