yavaş yavaş ölüyorum.

yavaþ yavaþ ölüyorum..

yüreðim kanlar içinde,
patladý sanki lav’ým,
yarý baygýn duygularým,

gözlerim kan çanaðý,
baþlatmadým ben isyaný,
son bahaý yaþýyorum,

yaprak gibi kuruyorum;
kesik kesik soluyorum,
demem o’ki sevdiceðim;
yavaþ yavaþ ölüyorum.

anýlarým çok yaralý..
deðiþti bakýþlarým,
çoktan terketti beni,
þizofronik aþlarým..

sar beni sarmala,
seni sevdim unutma,
artýk zorla gülüyorum,
yapýlacak hiçbirþey yok;
demem o’ki sevdiceðim;
yavaþ yavaþ ölüyorum.

talihim kaderimi yendi..
olmadý ne yapayým,
vucudum çok direndi.

nefes almam zorlaþýyor,
oksijenle yaþýyorum,
zorla nefes alýyorum..
yolun sonu geldi artýk;
demem o’ki sevdiceðim;
yavaþ yavaþ ölüyorum.

zaman silmiþ benim adýmý..
kimse duymadý bu feryadýmý,
allah’ým biliyor inan,
sana olan duygularýmý.

tutunmadý yüreðim,
dalamadým hülyaya;
iþte geldim gidiyorum,
doyamadan dünya’ya,

göz pýnarým çaðlasada,
yüreðim kan aðlasada,
acýlarým paramparça;
demem o’ki sevdiceðim;
yavaþ yavaþ ölüyorum.

yordu artýk yordu beni..
yitirmiþim gençliðimi,
açamýyom gözlerimi;
erken doldu miat yazýk,
beni seven beri gelsin,
hakký olan helal etsin,
þimdi son kez gülüyorum,
demem o’ki sevdiceðim;
yavaþ yavaþ ölüyorum

mehmet sancak
þair ve söz yazarý
duygularýn þairi boyabat.lý.

Sosyal Medyada Paylaşın: