koklamaya kıyamazken,elimde soldu gülüm.

Koklamaya kýyamazken...!
þiirlere beste yaptým,yüzündeki güllerden..!
acýmasýz bu sevdam,kan geliyor yürekten,
her saniye,her aným,sensizliðin, bir ölüm;
koklamaya kýyamazken,elimde soldu gülüm.

gidiþin çok yordu beni,avutmuyor hiç bir teselli..!
mýzrap sustu,tel aðladý..gidiþin sonbahardý,
hiç tadý kalmadý artýk,sensizlik,büyük zulüm;
koklamaya kýyamazken,elimde soldu gülüm.



þöyle bir tutsaydýn beni, býrakamsaydýn..
býraksaydýn umudumu,beni böyle yakmasaydýn,
bir ucuna ruhumu astým,olmayan yýldýzlarýmýn;
koklamaya kýyamazken,,elimde soldu gülüm.


sil gözümün yalnýzlýklarýný, al benden ýzdýrabý..!
söylediðim pek bir þey yok,suskunluðum yaralý,
sevdanýn ortasýnda, tutunmuþtum ben sana;
koklamaya kýyamazken,elimde soldu gülüm.


býraktýðýn acýlardan duvarlar ördüm þimdi..!
yalnýzlýðým üþüyor,bedenim hep kederde,
Bak can veriyorum dinle, sana ait dizelerimle,
koklamaya kýyamazken,elimde soldu gülüm.


uðruna feda ettim,bu nazik bedenimi..!
okþasaydým saatlerce saçýnýn her telini,
doðma güneþ,doðma artýk,son perde;
koklamaya kýyamazdým,elimde soldu gülüm.

Sosyal Medyada Paylaşın: