DEM DAĞI

Dün
Gözlerini ödünç aldým bir çocuðun
kuþlarýn kalbinde saklý bir haritasý var
morarmýþ dað ülkesinde.

Bendeki gurbet
yol kesiði bir tebessüm
anasýz bir kýz çocuðuna benzer
þakalarý kanayan yaram.

Bendeki sis
Nurhak yanýðý bir sýzý
Dumaný yere saplý köz
derdini söylemiyor ormana.

Bendeki kök
yapraðý kül ,ormana gömülü
yüzünde çöl kuyusu taþýyan kýz çocuklarý
neden sarmadýnýz Fýrat’ý yaranýza.

Þakaklarý kanatýlmýþ
gülüþü viran,gözleri talan
ömrü gövdesinden çatlamýþ analar
susarak sararýyorlar.

Ey aðrýsýný Ararat’a verenler
Iþýðýný söndürenler
Ey gençliðinden vurulan
tedirgin güvercinler.

Bendeki göç,dem daðýnadýr
Yol kesiði bir yaradan.

En çok nehir yataklarýnda yakýldým
Dallarým Dijle
Sesim Mezopotamya’ya akar
Kar türküleri söylerim
Ateþ ülkesinde…

ÖzgürKaplan

Sosyal Medyada Paylaşın: