GÜL'Ü SEVMENİN FARKI.!

Açmýþ yüreðimde bir sevda gülü,
Ömür hazanýnda el verir bana.
Azýcýk aklýndan eder bülbülü,
Aþk badesi sunmuþ gül verir bana.

Gül sevdasý alýp gider aklýmý,
Sormayýnki gül sevdasý farklýmý.
Sorsanýzda ben bilirim zikrimi,
Cennete götüren yol verir bana.

Kokusu demlenir gönül hanemde,
Hissederim ýlgýt ýlgýt tenimde.
Resulün cemali var ay yüzünde,
Baktýkça bakarým haz verir bana.

O hazzý ta yüreðimde tadarým,
Gül aþkýný Rabbin hakký sayarým.
Her seherde ellerimi açarým ,
Ettiðim dua’lar tad verir bana.

Bir yar bilir birde Rabbim gönlümü,
Bir duamdan eksik etmem gülümü.
Arz ederim þekli þumül halimi,
Rabbim gül dalýnda yer verir bana.

Gül ile nasipmiþ aþký muhabbet,
Veren alan Rabdir buyurmuþ ayet.
Rýzkýma þükreder etmem þikayet,
Helalinden diye nefs verir bana.

Vardýr elbet her gecenin sabahý,
Bu sevdamýn adý aþký ilahi.
Vuslata erdirsin þahlarýn þahý,
Git gide hasretlik zor verir bana.

Rabden baþka ilham verenim yoktur,
Gül sevdasý ilhamýma kaynaktýr.
Dünya ahret gül aþký son duraktýr,
Sabreden þükreden dil verir bana.

TÝRYAKÝ yem þükür rýzký verene,
Hamd-ü sena yar diye gönderene.
Yardandan ötrü gül sevdirene,
Bakýpda görmeye sýr verir bana.

08 Þubat 2013
01.38
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: