Hüzün akþamýydý zaman
Dil ucunda
Þimþekler çakarken
Göðe çevrilmiþ avuçlarýma
Bereket dilerken
Ateþ yaðdý bedenime
Yüreðim çocuksu sevinçteyken
Ve ateþe boþalan gökyüzü
Oysa çok hayallerim vardý alevden
Güneþe tutkun
Gece karanlýðý tenim
Hasret giderecekken mahþere dek
Göðe asýlý kaldý
Sana duada duran elim
Sokak kaldýrýmlarýnda ki
Ayyaþ ayaklar ayarttý yüreðini
Ve uzanan kirli eller tuttu elini
Yalpalayan
Kaypak zeminlerde
Kopup git
Sana ait yürekten
Kopuk serseri yüreklere
Lâkin
Aldanma
Aþk üstüne
Zar atan
Barbut kumarbazlarýna
Yaðmur delirdi
Tepeden týrnaða inen hýzda
Haydi
At kendini kuytu bir mekâna
Ýyiler çoktan çektiler ellerini dünyadan
Bari gölgesine sýðýn
Koluna girmesen de
Nefesi, nefesin
Bakýþý yol arkadaþý olsun gözlerinin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.