Zerre Kalmadı Saygı
Bilirmisiniz dostlar neden duyarým kaygý
Ne þiir ne þaire zerre kalmadý saygý
Düþündüm taþýndým da saksýmý yorar oldum
Kapý kapý dolaþýp bir suçlu arar oldum
Ne yalan söyleyeyim þair çok bu aralar
Elinde gönye pergel herkes bir þey karalar
Dile pelesenk olmuþ “güzel varol çok yaþa”
Kimisi erken kalkýp yazmýþ ismini baþa
Birisi günlük yazar þiir diye tutturur
Birisi öksürüðü aruz diye yutturur
Hele bazý sözler var kedi miyavý gibi
Yemekten gýna geldi temcit pilavý gibi
Eli az kalem tutan kasýlýr da kasýlýr
Dilinde uzun hava asýlýr da asýlýr
Gökten iltifat yaðar boyalý bir diþiysen
Mekânda söz sahibi itibarlý kiþiysen
Bizim karakaçanda kendine þair diyor
Anýrdýðým her hece hayata dair diyor
Nerede etkinlik var bu zübükler ön safta
Kural tanýmýyorlar ne rezillik ne gafta
Öyle zevatlar var ki dili iyi iþliyor
Üflediði balonu kýrk yerinden þiþliyor
Birisi söz üstadý Akif’e salya saçar
Birisi frenkmeþreb dunkofa kucak açar
Çok okur çok düþünür sözüm yoktur onlara
Burnu büyükler var ya sözüm oktur onlara
Gerçek þiir dostlarý sözümden alýnmasýn
Ýçi boþ tenekeler ortada salýnmasýn
Ucu sivri neþteri önce kendime vurdum
Yazsam mý yazmasam mý epey düþünüp durdum
Lakin eðer yazmazsam çatlayýp ölecektim
Þu vücut sarayýmý ikiye bölecektim
08.02.2013 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.