ya vaktimiz olmadý, ya paramýz eller gibi, yaz gelince o sahil senin, bu yazlýk benim hiç olmadý hayatýmda ilk zamanlar düðün borçlarý sonralarý da.. yetemedik, bitemedik derken ilk hanýmýn hastalýðý,
çocuklar… çocuklarýn okuluydu þunuydu-bunuydu ikinci haným bizim gibi köylü kýsmý deðil ki anlamadý vardan-yoktan iþte! geliverdik buralara
ömürde bir kendim mi oldum acaba uyurum baþýmý yastýða koyduðumda uyanýrým, uykum kaçar geceler boyu zor ederim sabahý.. uyku girmez gözlerime iþin aslý her sabah taze ekmek bahene def eder kederimi taþfýrýn yolu
farkýnda deðilim “dur” dediðimin ben “güle güle” diye el salladým bir 32 plakalý kamyona durdular.. elimle “nerelisiniz” dedim “Yalevece amca!” dediler yer açtýlar þoför mahallinde “ekmek almaya” diye çýktým evden gele gele kýrkyýl geriye, o da tesadüfen Taþmektep’e uðradým önce bir tanýdýk sima hakgetire ömürde bir kendim oldum iþte
þimdi…. nereye gideceðim, buraya kadar gelmiþim tabi ki köye! de…!! bak onu da arabayý kaçýrmýþýyým gene ulan felek!
o yana giden arabalara binsem þoseden alan olmaz mý beni, ya da insem Gövceli Köprüsünde týrmansam Yazýlýya, kýrk yýldýr düþlerimdeki gibi taþ atsam Analý-kýzlý ya taþ deðer mi beliklediðim kýzý bana verirler mi çocukluðumdaki gibi taþ kalmýþ mýdýr o bayýrda isabet ettiren olmuþ mudur Analý-kýzlýya
Gövceli yokuþuna takat yeter mi hâlâ oradan köye yol yapýlmadý mý dizlerim tutar mý, gelen giden olmaz mý, bir yoldaþ hani, çocukluðumuzdaki gibi týrmansam Yazýlýya varsam akþam karanlýðýnda sürü köpekleri sýkýþtýrmazlar mý bari yeðenlerim beni tanýsa …. bana sahip çýksalar adýný bile bilmediðim öz-be öz yeðenlerim … hiç bir þey olmamýþ gibi beni baðýrlarýna bassalar ……. evvel Allah hiç kimseye yük olmam da gel de bunu anlat onlara þöyle bir göz oda olsa sabah tarlaya-takkaya gidenlerle bir uyansam o gidenlerde evzinsem, sýðýr sürenlerle yolcu geçirenlerle yarenlik, kahvede sabah çayý, ýsmarlasam herkese, sahi …….. Deli Yakýp sað deðil mi, Deli Adil, Deli Aziz Güçcük Bolat, Goca Durmuþ, Goca Hesne Gýzýl Eþe Hoca Melit, Cüce Melit, Kör Ýzzet, Topal Hasan Hacý Hasan Hacý Apdýlla,
Sarý Ali Saat Ali Türk Ali, Hasan Ali, Dýngýdýk, Gambýr Felek Göplek Ak Mehmet, Sarý Mamýt, Kel Bayram Kel Sülü Kel Arif, Kel Dudu Cýstan Arif Osman, Osman Çavýþ
Gara Molla Gara Sümen Gara Veli, Gara Ýbrem, Gara Bayram, Gara Hacý, Gara Hatça, Gart Mustafa, Yabýr Dede, Üsük Dede Ceviz Týkýrdak, Deveci, Ala Kemal Aladeli Alibey, Hacýbey, Akili, Ciçili, Bocut Haceri, Sümen Aþasý Ümmülü, Çöllü, Gucur Hapbana Aþa Dudu Gabýþ Musa,
Yörüð Ebe Hacer Ebe Macar Ebe Çakal Ebe Müslüð Ebe Goyun Ebe Gýsýr Aþa Sultanca Zeynepçe Hatma Ðelin, Cennet Gelin, Çakal Gýzý, Ýminecik Göde Kezban Fatmaca Dört Osman Kul Osman Hacý Mamýdýn Osman,
Sýþtý Sülemen, Derviþ Sülemen, Kýsýr Hasan, Potak Efe Yan Efe Yan Halil, Yamýk Cöbe Bedel, Avilden, Kabýþ,
Hacý Memed Dal Memed Hoca Memed Köse Memed, Pandal Memed, Göpleðin Amet Angaralý, Hamýza, Gara Hacý, Akkulak
desene köye gitmeye gerek tanýdýk eþ dost kalmamýþ, … gidenin yeri dolar mý? .. “biraz zamana býrak”ayým öylemi .. ömürlü ol! aslan yeðenim ……….
hangi zamana ! ! ! ha! ∞
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.