tutulsun zaman ve gokyüzünde ay aðlasýn , bu gece tenime solsun çiçek,kurusun denizler gözlerimin içinde,kurusun boðulsun anýlar,beynimin içinde,dursun kalbim,dursun bitti söz söyleme sanatý,sonuna geldim.
kopsun kalbimden uzanan damarlar yüzük parmagýma çýkarttým yüzüðümü... çýkarttým hayatýmý ,bir hayatýn içinden,kalbimin kýrýklarýyla.. kýrýlsýn daha da suyun kýrýlma noktasý,tamir etmesin artýk nefesimi..
sökülsün kýnalar ellerimden,sökün duvaðýmý saçýmdan, ne varsa silinsin tarihten,kapandý bir devir.. tükendim ayaðýmý yere vura vura,yýllarýmý kaleme ala ala.. iki alagül doðurdum oysa tenimden,canýmdan ve tenimde bulduðun nefesle,kanýmý canlarýna kata kata..
devrilsin þu vazo,kurusun güllerim kurusun, kimdi gece,neydi gündüz,bir var mýþým bir yok muþum masalýmda sandým ki varmýþým,ne kadar yokmuþum.. deðiþti kader,duruldu dalgalý deniz, yürüsün güvendiðim daðlarým,yürüsün, erisin karlarým üstünde,sanmam artýk affetsin seni yýkýlan hayallerim,
elbet küllerinden geceye yürür ateþli kanatlarým, elbet açýlýr kalbimin gonca gülü yine hayata, koynumda iki alagül aksýn hayat,aksýn ellerimden yazýlýr yeniden kader, yazýlýr elbet : sil baþtan...
Sibel Eþiyok Sosyal Medyada Paylaşın:
kanatlı ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.