Çözülünce sessizce, kapýnýn açýlmasýyla dilim; Tek soru sordum, Sorgulanmadan kimliðim: “yüreðinde kaçak özlemler taþýyan biri, kaçakçý bilinir mi?”
BAHARÎ
Susa susa, kusma yaralarýný mamoste, Susa susa, kanma bu Araf’a.. Son kurþunu sen sýkmýþtýn, kalbimin ortasýna! Dilim çöl,hayallerim kaktüs dikeni ,içime batýyor yok olma öykün: Bana nasýl kýydýn mamoste…?
Bizi yanlýþlýkla vurdular mamoste,Tam otuzbeþ kiþiydik Otuzbeþ yanlýþ hikaye yazdýlar hakkýmýzda : füze fark etmedi insan olduðumuzu; Bizi yanlýþlýkla öldürdüler mamoste, yüreðimizdeki kaçaklar yüzünden. Yanlýþlýkla da sevindiler sonra; Ahh bir bilsen mamoste..
Yürüdüm dað oldum,yürüdüm çiban :göðsünde Demir kefen yýðýldý üstüme, kaça kaça kaçýrdým ömrümü mamoste Kalbine kaçakçý oldum, ceylan sesimle. Sahi ,sen bana neden küsmüþtün mamoste?
Hangi adalet yargýladý seni, kim kurdu daraðacýný ; Kim kýrdý kalemini ,mamoste..? Sen indir kaleni ,ben savaþmaya gidiyorum mamoste, Ben, karýþ karýþ karýþmaya gidiyorum .. Çekiþtirme fikrimi ,yerle bir olmaya gidiyorum ben !
Sana bir yara sakladým tenimden, Yumruðunu salladýðýnda masaya, yoldaþ olsun diye sana.. G/özümden gitmeye ,aþký uçurumdan itmeye; Sen, beni ölüp ölüp diriltmeye ; Baharýma göz dikmeye; Neden yeminlisin, mamoste?
Ahh mamoste,isyana da inanmýyorsun artýk, biz isyaný, n/isyandan tarihler evvel toplamadýk mý.? Hangi ayetin þifresini çözeyim mamoste. Dokuz ,ondokuz diyorum mamoste; Dokuz doðurtma bana ,sarsma çýktýðým dallarý..
Bana adaleti mi soruyorsun, beni öldüren adalet : Seni topraða diri diri gömen ve iþte isyan þiirle dirilten.. Sen benim ýþýða bakan gölgem; Sen benim alnýmdaki son çizgi deðil miydin mamoste?
Kimse bilmeyecek niye gittiðimi ; kimse bilmeyecek nerde yittiðimi. Döngüm; döne döne bir zamaný avuçlayan, Beðenmediðin o insanýn zihnidir : Ve seni kanatan bu harp, sanma ki aklýnla muhatap. Onlarýn istediði Can’ýn deðil, O Ovanýn kanla inlemesiydi.. Sen Azize’ne nasýl kýydýn iki gözüm..?
Sen cemaatle duaya durma mamoste, Artik biz senle ayný dinin kurbanlarý deðiliz.. Ben Cem’e Can oldum,sürgüle kapýný,sakla tüm izlerini Sil kendini dilersen haritadan... Ahh ya benim haritamdan..?
Bendeki izlerini mühürledim göðsüme, Azize’yi baðýrýyor g/özlerin þimdi.. Ah uykusuz Azize gecelerin, hani o çocuðu kucaklarken, gecenin hoyrat saatinde: Temizlerken sen sokaklarý ve temizlerken sen , çocuklarý pisliklerden..
Yürüme dað sesinle, üstüme býçak býçak Aklýný nerede kaybettin mamoste..? Seni uzaða fýrlatan tüm yollarý ,kurþuna dizdim mamoste, Katlettim tüm varoluþlarý, tüm felsefeleri yýktým. Tüm kitaplarý yaktým, yazarlarýný baðýrta baðýrta.. Tüm þiirlerini sapladým avuçlarýma,býçak yarasý arama bedenimde.. Küle döndüm..
Ateþe ne diye düþmanca bakýyorsun mamoste ; ben zaten ateþ deðil miydim içinde..
Gözlerimi içtin mi mamoste, Közlerimi savurdun mu o sýzýsý dinmeyen daðýn eteðine. Anlattýn mý Tarlabaþý’nda ki çocuklara Azize’ni, Söyledin mi yerimi, Beni nerede kaybettin mamoste, Kollarým olmadan sarýlamýyorum kendime ; Kavuþamýyorum yedi bendime.