YELKOVAN KUŞLARI
Kabuðu kýrýldýmý bir baharýn
Göçer aþka bürünen hisler
Matemin çýðlýklarý cirit atarken,
Zincire vurulur söyleyemediðin sözler
Kýyameti çaðýrýr o an sinsi yýkýlýþlar
Artýk aþka bürünmek yok..!!!!!
Masum deðil, yüreðe dokunan teller
Orospu olur düþünceler,mahremiyetler
Bir mahþer gölgesi gözlere düþerken,
Kopar sýrtýna yaslandýðýn dirençler
Pis nefeslerde boðulur,garip kalmýþ sevgiler
Dokunuþlar tüketirken kirli yollarda seni
Yýkýlýþlar pusu atar,umutlara iner sisler
Asaletini kaybettiðin bir bedensin artýk
Geri dönmek istesende ana rahmindeki haline
Ama nafile...!!!!
Cehennemin aynasýdýr artýk yaþamýn
Baktýkça büyür çizgilerinde kederler
Aþkýn arsýz, þýmarýk , zaman bilmez kadýný
Öyle ceza alýr ki
Üç kuruþluk zevkler onu sobeler
Yelkovan kuþlarý daralýr birden zamanda
Gitmek isterler bilinmez bir hicrete
Kurumasýn isterken damaklarý,
Terk edilmiþ bir yürekte,aþkýn suyunu içemezler
Hal böyle ki,
Ya isyan edecekler yaþamla ömür arasý
Ya da,
Aþksýz kalmanýn sarmaþýk duygularýnda
Nefesleriyle ödeyecekler, jilet atýlmýþ hayatý……ÞAÝRE ARZU GÜNAL/7.2.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.