BABAM

Kara topraða hapsettiler dün seni
Gel desem gelemezsin,tüm yollar kapalý
Keþke gözlerinin yeþili bende yaþasaydý
Tohumlarýndan var olduðum baba
Sensizliðin acýsý içime týrnaklarýyla battý

Çok hastalýklar gördün iki nefes arasý
Ecel ipi kaç kez gerildi,bu kez koparamadýn
Aldý Azrail seni benden akþamýn altýsý
Depremler oldu yüreðimde,gözyaþlarým aktý
Baba insana karlý bir dað, gönül sarayýydý
Hayatýn telasýndan bir can daha kaydý.

Döktüm sularý kara topraðýna ,
Geçirdim ellerimle þapkaný mezar taþýna
Hele þu baharlar gelsin,gelsin ki
Bak ne çiçekler ekeceðim mezarýna
Birde çýnar aðacý dikeceðim baþýna
Seninle büyüyecek yýllarca
Okuyacaðým dualarýmý o aðacýn altýnda
Seni hiç duasýz býrakmayacaðým baba
Amel defterin açýk kalacak ,SÖZ SANA

Geride siyah bir þapka ve tesbih kaldý
Odandaki kokun,evin her yerine daðýldý
Bak yataðýnda boþ,oda ben gibi öksüz kaldý
Duvardaki resminde gülüþün þirince bakarken
Arzu kýzýn senin acýnla kalemi eline aldý
Bu þiiri yazarken, çocuklar gibi aðladý………….ÞAÝRE ARZU GÜNAL/4.2.2013

Sosyal Medyada Paylaşın: