yaðmurlu bir gecenin sabahýnda
çekip giden soðuk,
ýlýman iklim kuþaðýnda
suya doygun topraðýn
koynundaki tohum,
tohumu çatlatmaya meyildir umut.
damar damar kýlcal
emilen özsuyu
salkým saçak kök ucundan
dal ucuna yürüyüþ,
bir bakarsýn su yeþile döner
umut, dal yaprak
al baharlý görünüþ.
umut, sürgünde çiçek
çiçekten meyve
meyveden tohum
uyur iken uyanýþ
hayata dönüþ be oðlum!
umut, dört kanatlý cemre
hava, toprak, su ve ateþ
’ete kemiðe bürünüþ,
yunus diye görünüþ’
halkýn dilinde yüceleþen emre.
umut sevda türküsü
’cemile’min gezdiði daðlar meþeli’
cemrenin öteki adý cemle cemile.
umut, harf harf, hece hece
yaza yaza
rengârenk boncuk dizer gibi
satýr satýr, dize dize
soyut düþ, somut düþünce
yürek ikliminden þiirler sunar bize.
umut telli gelin duvaðý
davul zurna, düðün þenlik
gölde yüzen gövel ördek
havadaki telli turna,
dokuz ay, on gün sonra
elimizde bebek.
nereden nereye
daðdan indik dereye
baþtan son
sondan baþ,
dön dolaþ
geldik mi ayný yere?
umut, gün ýþýðý
özün gözde yansýmasý
göz deðen yüreðin yanmasý
ýsýnmasý gönüllerin;
umut, her zaman aþka hazýr
toprakta tohum güneþe nazýr.
ey umut, buðul buðulsun
haydi uç, bulut ol
yaðmur ol,
gürle, sesin duyulsun!
ateþ ve suyla yaðar
gökten yere hayat
dal dal, budak budak
yerden yine göðe aðar
að umut; adýn að/aç olsun.
Gaia ve Uranos
biri ana, biri baba
yani toprak ile tohum
eski zaman söylencelerinde
yenilenen ruhum...
bunca umut varken
nasýl çað aþar
nasýl yaþar kötülük?!
umutsuzluk, pastýr küftür
rutubetli zindan, loþ
çürümeye terkedilen tohum
evinsiz, bomboþ
boþluk ölüm,
haydi durma, umutla
karanlýktan aydýnlýða
güneþe koþ, koþ, koþ!...
Þaban AKTAÞ
07.02.2013- 08.15