Hiçbir kaygý gütmeden; yalnýz yürek diliyle Yazmalýyým diyorum ama nerede heyhat Hakikat güneþinin sönmeyen kandiliyle Tutuþmak arzusudur bende biricik murat Baþýna bu gayeyi yükleyen boþ durur mu? Yürür mü yavaþ yavaþ yoksa hep koþturur mu?
Herkes inandýðýnca tutar ucundan iþin Himmeti millet olan kýymetlidir elbette Kalk silkin uyan artýk feryattadýr geçmiþin Anlarsan hakikati esiriz kemik, ette Ne olur utandýrma kefensiz yatanlarý Yalnýz hilal uðruna atýyordu canlarý
Kendi vicdanlarýna kulak veren yiðitler Gözlerini kýrpmadan çekmiþler sancýlarý Anadan yardan geçip güller deren yiðitler Yüklenmiþler yýlmadan en aðýr acýlarý Ne can ne mal ne evlat onlara engel deðil Ey cihan hizaya gel gýptayla öne eðil
Vazife elbet aðýr yükü dünyalara denk Kýþlar kalýcý deðil artýk dönecek mevsim Yüzlerinde ötenin ötesinde rengârenk Iþýk ýþýk beliren derinden bir tebessüm Ýlahi müjdelerle beklenen altýn nesil Boð artýk karanlýðý gözyaþlarýmýzý sil
Çýkacak güzellikler þüphesiz gün yüzüne Evler yurtlar yuvalar bayram neþesiyle þen Sevgiyle daðýlacak insanlar yeryüzüne Evren, bir gün gülecek kalmasýn hiç endiþen Ruhlarýmýz vuslata çok yakýnda erecek Evren sevgi diliyle yeniden yeþerecek
MURAT CANBOLAT Sosyal Medyada Paylaşın:
muratcanbolat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.