NASİP EYLESİN MEVLA.!

Umurumda deðilki dünyanýn nimetleri,
Ben yarin sevdasýndan rýzýklanýrým elbet.
Ýster gaale alýn isterse gülüp geçin,
Tam kýrk yýldýr bu aþka sadýk kalýrým elbet.!

Onca yýl geçti hala tek kýrýk yok ardýmda,
Dünümde gül ilk yardý son yardýr yarýnýmda.
Gülden baþka bir çiçek koklamadým burnumda,
Bülbül gül’e müptela döner yanarým elbet.!

Gül aþkýnýn tarifi yanmakla anlatýlmaz,
Ýlahi bir aþka desem tam yerine oturmaz.
Bir tual’in üstüne resmetsem anlaþýlmaz,
Bir rabbim anlar beni arzým sunarým elbet.!

Cano yarim dua’dýr niyazdýr avucumda,
Sarýp sarmalanýrým yatarken baþ ucumda.
Besmeleyle baþlarým her güne varlýðýnda,
Þükrederim yeniden sevdalanarým elbet.!

Caizdir benzetsemde arzý endamý melek,
Her sabah bismillah der uyandýrýr gülerek.
"Kördüðümüm" bak namaz vakti geldi diyerek,
Cemalinde Cenneti yaklaþtýrýrým elbet.!

TÝRYAKÝ ye yar diye rýzýk vermiþ cananý,
Biliyor ondan baþka gönlünde yok yananý.
Bu aþk devri alemdir ahrette devamýný,
Nasip eylesin Mevlam yar muradýmdýr elbet.!


07 Þubat 2013
00.03
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: