Sen Uyanmadın

SEN UYANMADIN

Takvimden sayfa indiðinde,
Günler bir bir tükendiðinde,
Baharda aðaçlar uyandý da,
Nedense sen hiç uyanmadýn,
Derin bir uykuya daldýn da,
Zalimlere baþ kaldýrmadýn...

Toprak kendini hazýrladý,
Tohum çatlamaya baþladý,
Cemre topraða düþtü de,
Nedense sen hiç uyanmadýn,
Derin bir uykuya daldýn da,
Zalimlere baþ kaldýrmadýn.

Kýpýrdanýþ varken doðada,
Güneþ berrak iken havada,
Börtü – böcek uyandý da,
Nedense sen hiç uyanmadýn,
Baþýný kumlara gömdün de,
Zalimlere baþ kaldýrmadýn.

Tenine bakmadan aynada,
Hep böyle kalacak sandýn ya,
Saçlarýna aklar düþtü de,
Nedense sen hiç uyanmadýn,
Derin bir uykuya daldýn da,
Zalimlere baþ kaldýrmadýn.

Vücut yorgunlaþtý taþýmaz,
Verilen ikaza aldýrmaz,
Belin bükülüp eðildi de,
Nedense sen hiç uyanmadýn,
Baþýný kumlara gömdün de,
Zalimlere baþ kaldýrmadýn.

Tabiat sana haykýrýyor,
Yeri de göðe savuruyor,
Toz-toprak mis gibi koktu da,
Nedense sen hiç uyanmadýn,
Gözlerini hep kapattýn da,
Zalimlere baþ kaldýrmadýn.

Yer, göðe kalkýp yalvarýrken,
Toprak, hal ile zikrederken,
Sular buhar olup uçtu da,
Nedense sen hiç uyanmadýn,
Derin bir uykuya daldýn da,
Zalimlere baþ kaldýrmadýn.

Toprak özlem çekti suyuna,
Taþlar doldurdular kuyuna,
Semadaki rahmet yaðdý da,
Nedense sen hiç uyanmadýn,
Baþýný kumlara gömdün de,
Zalimlere baþ kaldýrmadýn.

Susmaný ganimet bildiler,
Çocuðu kundakta kestiler,
Zulmet dünyayý kapladý da,
Nedense sen hiç uyanmadýn,
Derin bir uykuya daldýn da,
Zalimlere baþ kaldýrmadýn.

Mazeret bulmak zor olacak,
Her halden hesap sorulacak,
Beþ vakit ezan söylendi de,
Nedense sen hiç uyanmadýn,
Baþýný kumlara gömdün de,
Zalimlere baþ kaldýrmadýn.

Günü gelen ahire gitti,
Onun artýk hayatý bitti,
Mevtaya sala verildi de,
Nedense sen hiç uyanmadýn,
Derin bir uykuya daldýn da,
Zalimlere baþ kaldýrmadýn.

Taþýnmaz mekânlar sessizdi,
Ýçine niceleri girdi,
Þu mezarlar tenle doldu da,
Nedense sen hiç uyanmadýn,
Baþýný kumlara gömdün de,
Zalimlere baþ kaldýrmadýn.

Ne gerek sana, ey insancýk,
N’olur düþünüver birazcýk,
Sana da yapýlacak mezarcýk,
Uyan þu gaflet uykusundan,
Dönüþ yok ecel kapýsýndan...


Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: