seni saran dokunan her el
mýzrak misali saplanýr yüreðime
dolar gözlerim kirpiklerim ýslanýr
hüznüm sarmaþýk çiçekleri gibi sarar her yanýmý
iþte o zaman buz tutar ellerim düþlerim tükenir
sensiz tek baþýma kaldýðým da yýkýlýþýmý izlerim
göz yaþlarýný paylaþacaðýn kimse yoktur yanýnda
dökersin içini yýldýzlara feryat edersin
gök yüzü haline aðlar suskun kalýr þimþekler isyan eder
çaðlar ve vurur geceye sensizliði
iþte o an adý geçer yüreðinin dilinden
umutla bekleyen düþlerin tutsak kalýr sessizliðe
yaþýyor cansýz bedenim gözümden akan yaþlar boðmadý hala
kalbim hazan maðduru sevdamýn kavgasýnda
hadi söndür kalbimin yangýnlarýný söndürebilirsen
titreyen kalbimin mýsralarýndan seni çýkarabilsem
yazsam ulaþamadýðý yýldýzlara
sana kör düðüm gibi baðlanan sevdam ecelim olur
ne çok özlemiþ ne çok sevmiþim meðer seni
uzak duruþunu sessizliðini yüreðini
gecenin bir bilinmeyen saatindeyim
sen hayat ýþýðý olup düþersin yüreðime
aldýðým her nefeste...
Refik
06.02.2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.