YAR KOKUSU.!
Yeller getiriyor yar kokusunu,
Rüzgarda olmasa halimiz harap.
Desemki yanýyor ciðerim baðrým,
Ýfade etmezki halimiz harap.!
Sadece gözlerim yola bakmýyor,
Bütün uzuvlarým yari arýyor.
Dilim lâl kesilmiþ yürek tekliyor,
Hasretten durursa halimiz harap.!
Sol yaným periþan pejmurde hali,
Yardan baþka yokki tutacak dalý.
Sevdasý çok aðýr yarin vebali,
Helallýk vermezse halimiz harap.!
Derme çatma halde yar’siz bu sine,
Her gece katlanýr bir derdim bine.
Belki çýkar gelir üç beþ on güne,
Bir aya gelmezse halimiz harap.!
Gece çýkar sokak ta dolaþýrým,
Yýldýzlarla ay ile bakýþýrým.
Yar kokan o yel ile koklaþýrým,
Yel bu gün dert sarmaz halimiz harap.!
Ne oldu bilmemki niye gecikti,
Bu gün kokusunu gönderecekti.
Kocaman bir tutam ekleyecekti,
Rüzgar bir gül kokmaz halimiz harap.!
TÝRYAKÝ vaz geçti koca tutamdan,
Yetinir zerreden mahrum olmadan.
Þükrederim Rabbime varlýðýndan,
Sýhhat bulsun yoksa halimiz harap.!
05 Þubat 2013
06.42
iSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.