Yetmiyor...
Yetmiyor...
Aðrý Daðý duman, duman bakýyor
Isparta’mýz burcu,burcu kokuyor
Kýzýlýrmak kývrým, kývrým akýyor
Yurdu anlatmaya ýrmak yetmiyor…
Ulu Daða çýkýp, kýzak kayarým
Toroslarda yoðurt, ayran yayarým
Bunca güzelliði, nasýl sayarým
Yurdu anlatmaya parmak yetmiyor…
Baðlarý, bahçesi, kokular saçar
Çiçekler meyvedir, baharda açar
Her çiçek üstünde, kaç arý uçar?
Yurdu anlatmaya sormak yetmiyor….
Meyvesi þifadýr, dertlere dalma
Pekmezim yaparým, atadan kalma
Üzümü yeriken,yapraktan dolma
Yurdu anlatmaya sarmak yetmiyor…
Tokat’ý, Ýzmir’i, bizleri çeker
Konya’da çiftçimiz,, tarlayý eker
Gezinsem illeri, hep teker teker
Yurdu anlatmaya varmak yetmiyor…
Daðlara çýkarým, atta,katýrda
Mehmet’im görürse, kalýr hatýrda
Yaylada,obada, kýldan çadýrda
Yurdu anlatmaya durmak yetmiyor…
Ulvi Mehmet
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.