Tuttuðum o kor ateþten Parmaklarým yanýyordu Öptüðüm o ak gerdandan Dudaklarým kavruluyordu Tarumar saçlarý sýrýksýklamdý Vücudundan düþen ter damlalarý Yataðý, yastýklarý ýslatýyordu
Yanan ellerim ustaca Çýplak bronz heykeli okþuyordu Gözleri kah, kapalý, kah açýk Kirpiklerini zevkle açtýðý zaman Büyüyen gözbebeklerinde Havayi fiþekler çakýyordu
Sihirli aþk sözlerini Kedi gibi mýrýl mýrýl Kulaðýma fýsýldýyordu Soðuk kýþ aylarýnda Daðýnýk sýcak yataðýmýzda Karanlýk uzun geceler Seviþerek zamana yeniliyordu
Tan vaktinin kýzýllýðýnda Güneþin ilk ýþýklarý Çýrýlçýplak bedenlerimizde Gölge oyunlarý oynuyordu Saçlarý ýslak ve daðýnýk Odamdan buz tutmuþ sokaklara Bir ateþböceði telaþla uçuyordu CENGÝZ DAMAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cendam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.