devşirdiğin sözler...

kadirle karýþýk settarlarýn
önü reyyan sevdasýnda
yutkunan sulak arýlarda
huzur sandýðýný devþirme
asiliði tutarken
burhan gecelerde
kapýþan tomurcuklarýn
esir kertmelerini
etrafýmda heyacan biriktirirken
esirliðim iner hürlüðün
kuruntularýnda
hazinesi defn ettiren sýn/
avým biter aþ acýsý huzurlu biter
eþk tek baþýna sýrtarken
rey veren tek kalem kalmaz
dev aynasýnda
derinliðin dalgasýnda
aklýmýn kurudu
kut sýkýntýsý içndeyken
seslendim rabbime
çalýnan aksadýrlarýmdan
atarken kendimi
kelimelerim
kendi cebimde
esaretin bedelini
rüzgar kýlýðýnda
taþlar kafirliðimi
ecrin katmerinden
ararýrken karardan
üþünen üþengeçliklerimi
gönderiyorum kýyafetsiz
’dede zamanýnda kahve mi vardý’
bade çeþmesinin önünde dururken kedicik
kanatlý rüzgarýmdan devþirdiðin sözler
bir erin mektubunu
kanunu’nin arabasýnda seyredaldým
galip gelen galiyanlar
deli deliyi sever derken
benim anahtarýmý kalbimin baloncuklarýnda
yazýlan kalemin dev aynasýný kýran kalem
kýrýlmýþlýðýmýn duraðýnýn noktasý
yunus tapancý...



Sosyal Medyada Paylaşın: