Sussam þiir Adýný söylesem destan Ýçinde tuz eriyen Ýki býçak kesiðidir gözlerim Yine uzak yollara aðýtlar döküyorum Kalbime çaktýðýn çivileri sökerken
Ýzi kalsýn hiç olmazsa aðrýsý dinse de aþkýn
Olgun bir meyve kalbim ömrümün aðacýnda, Taþ atýp düþürmek istiyorum Kurda kuþa yem olmasýn Düþlerimi özledim nereye kayboldular Adýnýn harflerine daðýlan gülüþümü Dudaklarýn yüzüme yerleþtirsin yeniden
Tuzu kalsýn hiç olmazsa suyu çekilse de aþkýn
Ruhumun sularýna dizmiþ mayýnlarýný Acýnýn donanmasý kalbime demir atmýþ Çoðaldýkça hasretim Kýrýlmýþ cesaretim Biri benim yerime yaþasýn þu ömrümü Ben bir orman yangýnýnda kül olmak istiyorum
Közü kalsýn hiç olmazsa ateþi sönse de aþkýn
Ýsyaný unutmadým bilirim reddetmeyi Kuyular yurdum benim kaybolmam öyle kolay Bir avuç kül denizi kirletmez ama Bir kývýlcým ormaný küle çevirir Ummanlar aþýp geldim bu gölde boðulmam ben Ýki derin nefesim oldukça o gözlerin
Azý kalsýn hiç olmazsa çoðu gitse de aþkýn
Sesimin kenarýnda özlemim dolanýyor Soluðuma can diye adýný söylüyorum Gücüm tükenmiþ deðil bakma durgunluðuma Bir damla su ile Bir bahçe yeþertirim Dilim türkü söylemezse kalbim tükürür beni
Sazý kalsýn hiç olmazsa telleri kopsa da aþkýn...
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.