öykü/nme

benim uçsuz kýyýlarým
sessizliðin ormanlarýdýr
ve varsa çocuklar þayet
senin ülkende hâlâ
onlar ta içimde olmalýdýr


çakýl taþlarýdýr
bir türkünün cepkenlerini yakan
denizdir, deniz kokusudur
senin cümlelerindedir ufkun gemileri
benim ceplerimde eski hikâyeler

aldýk bir sonbahardan zamanýn en lirik köþesini


sevmeyi öðrenirken fýrtýnalar eskittik
mütemâdiyen
kurþunsuz yollarda
deliksiz rüyalar bekledik


bahar aylarýdýr
omuzlarýmýzda aþkýn kaldýrýlmaz yükü
karýncalara benzedik



sevdik örgüsü olmayan öykümüzü




.
Sosyal Medyada Paylaşın: