Bugün oturduk ,Melike ,Kübra ben Seni andýk. Ben geçenki bayram ziyaretimden bahsettim, Onlar da usulca dinledi. Sonra,’Ne gülerdik ne eðlenirdik be’ dedik abiciðim. Ne gülerdik ne eðlenirdik…. Ben içli bir þarký mýrýldandým ardýndan, Sustuk. Oturduk Ve hasrete aðladýk. Sahi ,kaç sabah oldu sana ‘Günaydýn demeyeli? .........
Bütün dizelerimin üzerine yemin ederim ki, sana duyduðum sevgiyi hiç yitirmedim abiciðim. Yeþilin týnýsýna hasret,yüreðimde bin bir yarayý kanattýðým þunca zamandýr bütün insanlýðý benimsediðim kadar benimsedim seni de. Özlemine hiç dokunmadým abiciðim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
indigo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.