bu gidiþlerin sonu yok ! gidiþlerim ayný çýkmazlarýn içerisinde tüketiyor bedenimi. ve ben örselenmiþ hayatlarýn enkazlarýnda arýyorum seni. hiç bir þeyin eskisi gibi olamayacaðýný bilmek acýtýyor kalemimi. yazamýyorum artýk , yazamýyorum sen gibi. mýsralarýmýn çýðlýklarýna kainat sessiz. þimdi bir sallansa dünya yýldýzlar senin. hangi aðacýn köklerinde oksijensin? hangi çöllere bir damla su ? leylamýsýn , þirinmi, yoksa ,sýlada bir baþkasýna aslýmý ? varmý bir adýn ? yoksa bana girdapmýsýn ? bu dakikalardan sonra , dilimi ancak susmak arýndýrýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gurkang Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.