Ben bilmiyorum janjanlý kelimeleri, Bilmediðimden, cümleler soyunuk duruyor üzerimde. Bende yarý çýplak kalýyorum, üzerime dikilen edebi gözlerin bakýþlarýnda. Sevmiyorum deðeri etmeyen insanlara yaltaklanmayý. Canýn saðolsun derken dilim, içim gebermesini istiyorsa, Haddi deðilken dokunduðunda dokuma, Ve hatta kokusu berbat gelmiþken burnuma, ne kadar hoþ diyemiyorum.
Ahir zamanýn alametlerinden bahsederken gün içinde dostlara, Kendim, günahlarýmýn tozunu alýyorum her gün, her fýrsatta. Gönül kahrýmý çekemez iken, iki cümleyi kâr edecek sanýp nefsim, Ýki kuyruk sallayanýn peþine düþmüþ hevesim. Ben çiçeklerle dolu bir bahçeden geçerken, Bir tek gül koklarým her defasýnda. Kendini Arý zannedenleri gördüðüm zaman, "Detan olsa tükürdüðüm yüzüne" diyor ise yüreðim. Çapkýnsýn kardeþim diyemiyorum, janjanlý cümleler kuramýyorum.
Ýki tatlý söze kanar gönüller, Bir fincan kahveye hatýr biçer, kalbi kýrýp geçenler. Ya Rabbim seviyorsa kýrýlan kalbi ? Göz yaþýna dünyalar bahþediliyorsa bir yerlerde ? Yok arkadaþ yok, eremiyor aklým elin iþine, El derdi ile gerilmek istemiyorum, bu halim nedendir bilemiyorum.
"Sözcüklerim varmýyor sahibine ve ben sadece susarak özlüyorum"
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferromuratti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.