Ey sevgili sus, dinle! Verdiðin nefes ile
Yaþýyorum inan ki; sinen benim cennetim
Konuþma artýk kinle! Pas tutan kalbim bile
Aþkýnla ýþýldadý, sana sonsuz minnetim
Usulca ve derinden kalbime akýþýnla
Gönlümü esir aldýn, cana can bakýþýnla
Unutma ey sevgili hem yazýn hem kýþýnla
Yaþarken mevsimleri sabýrdýr selametim
Verseler dünyalarý, bir anlamý olmaz ki
Coþup taþsa dereler sensiz tasým dolmaz ki
Hep yanýmda olursan hayallerim solmaz ki
Býrakýp da gidersen bil ki baþlar cinnetim
Gölgeler kaybolurken akþamýn gurup vakti
Gözlerim dolu dolu kýzaran ufka baktý
Ey kalbimin hünkârý özlemin beni yaktý
Kaybedersem sevgini yakýndýr kýyametim
Sen her zaman yanýmda sen en özel anýmda
Gel otur ebediyen senin olan hanýmda
Hücum edip kalbime dolaþýrken kanýmda
Bu savaþýn sonunda aþkýndýr ganimetim
Aradan zaman geçse yaþlýlýk omza binse
Belim iki kat olup dizlerime dert inse
Kucaklaþsak hasretle hicran acýsý dinse
Ölüm aný olsa da sonsuzdur saadetim
NÝLÜFER SARP