Göçüp gitmeden evvel Yaradan vermiþ mehil
Ýçecek suyum varmýþ konakladýðým elde
Oturup kalkýyorum mihmandarým da ehil
Olduktan sonra; bana, “yok çeker” hangi belde
Bir þehir bulmuþum ki olmuþum en baþ konuk
Köþkler, köþkerler orda görmekte hizmetimi
Köþkün sahibi ise sanki ezelden yanýk
Bakarak gözlerime gösterir kýymetimi
Üç beþ yýl mý, asýr mý; kestirmek birazcýk zor
Girdiðim bir yol var ki alaca iri kuþlar
Uçuyordu üstümde, bulutlar ise yer yer
Kararýrken anlarým, birazdan yaðmur baþlar
Ordan kaçarken yolda kayalar ufak ufak
Daðýlýp da tepeden hep üstüme döküldü
Gece bitmek üzere yakýnda söker þafak
Aniden bir patlama üste yaðansa küldü
Az daha gitmiþtim ki bir þeyler oldu peyda
Gelerek peþim sýra ettiler beni takip
Ve bir ses ki içimde öten bülbülü þeyda
Yaktý kavurdu beni korkuya müteakip
Anladým ki dünyada yalnýz deðilim asla
Kader deyip geçemem yönümü seçmeliyim
Tutunup muðlak ipe baþlarken o son fasla
Malayani iþlerden hemen vazgeçmeliyim
NÝLÜFER SARP______________31.EKÝM.2012