Yârimle Gülerim
Yârimle Gülerim
Ne seni sevmemiþe dönmek,
Ne de cehennem ateþi gibi yanarken sönmek,
Mümkün deðil artýk.
Et idi önce benim de bu gönlüm.
Ne zaman ki tanýdým seni,
Gönlüm gönül oldu ve artýk et parçasý deðil.
Silahtan çýkmýþ mermi gibidir gönül.
Ne kurþun geriye döner,
Ne de bu gönül ateþi söner.
Bir kez gönül olmaya görsün kalp,
Yoktur geriye dönüþü asla.
Zevk alýr yaþasa da her an yasla.
Zira;
Canana esarettir gönülde maharet,
Esaretle sürer gönülde ebedi hararet.,
Esaret hürriyet, hürriyet ise canana esarettir.
Korku deðildir esaret, bilakis cesarettir.
Tüm hücrelerde bayram baþlar bu esaretle,
Hayat, bambaþka bir hayat bulur esaretle.
Rencide eder miyim diye korkarým cananý ben,
Ýncinmesi deðil, incinme ihtimali bile öldürür beni.
Maksat bedenimle deðil ruhumla yaþamaktýr,
Aklýmda, fikrimde ve de tüm ruhumda yâri taþýmaktýr.
Nar-ý cehennem gibi olsa da gönlüm,
Yârimin bir tebessümü güldürür beni.
Mustafa EROL
03.02.2013
Antalya/ Manavgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.