Dusun ki uykusuz gecelerime sendin sebep Gecelerin karanligini yirtarcasina, Karanliklarla bogusaraktan getiriyordum seni aklima Her gece sektirmeksizin, yildizlari seyrediyordum gozlerinde kanatlanip ucuyordum.. Siirler yaziyordum sana, Ciltsiz bir defterin son sayfalarinda Ilk’i sendin.. Ortasi Yok.. Son’u Sensizlikle yazilan Ve yarim yamalak yasanan Bir ask Oykusu..
Ben sana geliyordum Her gun, her saat, her dakika... Her bahar "SEN" diye aciyordum bir cicek misali Sabahlara uyanmak icin can atiyordum, erken yatiyordum, erken kalkiyordum. Ama, artik ben yokum, Sende oldugum kadar bende...
Affet sevgilim.. Siirlerimin sonu yok, Kemige dayandi yalnizlik. Sensizlikte alinan Nefesin Bana Geregi Yok..
Emin Beyazoglu
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyazoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.