bir yabancý olmanýn lüksünü kim yaþamak istemez bazen sanki þapkanýn altýnda bir gölgeyim yani.. hani ben diyorum..
gözlerde cýlýz bir alev hiç sönmeyen misal, bir mum ne kadar aydýnlýksa o kadarda sessiz yani yýldýzlarýn giderek soluklaþtýðý bir gecede rastgele yapýlan bir yolculuk gibi kimseleri görmediði için görülmeyen bakir bir ruh.. olamaz mý diyorsun..
üzerinden geçtiðim hayatlarýn hiç altýnda kalmadým sanki ben, ve siz sanki hiç görmediniz beni..
þimdi geldiði gibi çekiliyor aranýzdan zamanýn ipini geriye saran bir gizem, bir hayalet; soluk sislerin ardýnda yalnýz bir çam ormaný bir dev.. çekiyor içine nefesini ve kayboluyorsun. hokus.. pokus..
02.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.