Öyle oluyoki bazen yýlým geçiyor gün gibi, bazen gün geliyor yýl gibi. Ýþte o gün ruhumu bedenden alýp kaçmak istiyorum, tereyaðýndan çekilen kýl gibi. Bazen odam betondan dört duvar aþýlmaz bi sur gibi, bazen çayýr çimenlik kýr gibi. Ýþte o an, kozama çekilip birden uyanmak istiyorum uçmak için kanatlarýmla týrtýl gibi. Kýr zinciri diye baðýrýrken hayaller yine baðlar elini kolunu yýkýlýþlar. Debelen dur bu döngüde kýrýcam diye ardýndan halsizce orada yýðýlýp kal. Hayatý bi sisteme baðla ve depresyona girip çýkma sýkýþýpta, Yapamadýklarýna keþkelerle baþlayýp piþmanlýkla biten cümlelere sýðýnýp bak. *emre gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
emrgl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.