İLKEMİZ.

Kan damlasý, yaþlar akar gözünden.
Her gün aðlar, analarýn yüreði.
Oðlu þehit, acý belli yüzünden.
Yýkýlýyor memleketin direði.

Ateþ düþmüþ yurdumuza yanýyor.
Kahramanlar zindanlarda çürürken.
Vatan, millet, bu duruma aðlýyor.
Devþirmeler yiyip içip gülerken.

Düþünmezler memleketi þehidi.
Çanakkale, Dumlupýnar gezmezler.
Gören var mý topraktaki meyhidi.
Vatan nedir kýymetini bilmezler.

Çoluk çocuk öldürenler revaçta.
Allah görür böyle olmaz bu düzen.
Hesaplarý sorulacak mihraçta.
Eden bulur yoksul halktýr ezilen.

Bayraklarý bayrak yapan kandýr kan.
Kadir kýymet bilmeyene aðlýyor.
Bu uðurda þehit olan candýr can.
Analarým kara yaþmak baðlýyor.

Eskidende mevcut idi ruhsuzlar.
Uðraþtýlar bölmek için ülkemi.
Yunan’lýya yatak olan kansýzlar.
Önce vatan deðiþtirmem ilkemi.

Türkmendaðlý gerçekleri yazýyor.
Þehit için çaðlar akan nehirler.
Biliyorum devþirmeler kýzýyor.
Bize yeter vatansever þairler.

HÝLMÝ CAN.
OCAK.2012.


(3938)

Sosyal Medyada Paylaşın: