aðaçlar saklamýþ yazý renk arýyor toprak sýradaki elem yalnýzlýklara bakýyor bulanýk rüyalar dudaðýn en titrek yerinde bitik zaman
sonra biraz kendine yabancýlar, nefes almaya çalýþýyor dünyanýn ötesini düþleyerek yasa-dýþý direniyor bir kayanýn üzerinde yosun ne güzel konuyor daðlarýn tepesine sessizlik kentte, tüm anýlarýn trafiðe karýþtýðý bir gürültü bu çeliþkiye þaþkýn uzaklaþýyor bulutlar
ehlileþtirilmeye çabalanan çýðlýklar saydamlaþan yüreklerin dibinde ýssýzlýk imece usulü daðýlmýþ bilgisayarlara,kül taplasý ve duvarlara eski masal kitaplarý, kucaklayýp saklamýþ çocuklarý unutuþ, unutuluþ ve bastýrýlan isyan korkmuyor özgürlüðün ýslýðýndan dinlenmeye çekilen þarkýlardan nehir gibi, ’nil’ gibi uzuyor yorgunluk
2
bizi yanýlgýlarýmýzdan mý yarattýn Tanrým hüsranlarýyla cami avlusu huzuru düþleyen ruhlarý düþün biçimlendirilemeyen maviler perdesiz bakmayý bilmediði için týrnak uçlarýna kadar ezilen ruhlarý tahammül etmeyi buyurduðun için tek baþýna kalanlarý düþün tebessümüyle buluþamayanlara acý
sadece uykularýnda sana yakýn olanlarý da düþün kendisiz yolculara acý
biri bana senden dost olmaz diyor manþete çýktý hiç kimsesizliðim beceremeyecek gözlerim içimin cehverini iþlemeyi hepi topu baþladýðým ve biteceðim yerdeyim yeter ki öfke beni bulmasýn Tanrým körfezin kokusunda hissedeyim tesellini
3
bu hüzünkâr ritme aldýrma aðlamakta bir biçimde söylenir insan kokusu harflerle siner gözyaþlarýna
ömür, dinginliði arayan bir yolculuk aynaya yaklaþtýkça bunaltý yapan var oluþ sen, yýlmýþ soluðumu ferahlatan sonsuzluðun yanýnda mý hâlâ her þiirim, kollarýnda kaybolmak için attýðým adýmdýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.