Bir anneden ninni dinler gibi, Beþikte sallanýr gibi usulca, Bir þilep geçmiþti o sabah boðazdan. Ýçinde uzak annelerin çocuklarý, Büyümüþlerdi. Her þehirden geçerken adetti, Selamlardý Kaptan þehri, Adý Vasilis’ti.
O gece uyumamýþým aklýmda sen, Sokaðýnýzdan geçmiþim, Islýk öttürerek serseri gibi, Bir cigara mesafesi yürümüþüm. Sahile inmiþim. Koca þehrin sabahýnda, Bir çift misketi andýran, Küçük, Gözlerini düþürmüþüm aklýma, Toza, çamura bulaþmýþ çocukluðumun, Mutluluðunu duymuþum.
Þubat 2013 Mehmet Koçal
Sosyal Medyada Paylaşın:
koçal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.