eyşan sin kaynağım...

bardaðýmýn topu elimde
barlasýnda gezinen zevzekliðim
gen/ellerimin boþuðurunda
sen/in helal kerdeþim

burun kývýrdýn göðe karþý
daktilo ile yazmasa bir
gönder mülkünü zebanilerimin evine
seni zerzekliðimle yýkadým
yutkunan ayrýlýklarda baþbaþa kaldýn
seni baðýrttýklarýmda sakladým
saklanamadýn týrslanmýþ bademinde

çocuk gülümsemelerini
çevirirken arka lehçede
çetleþir göðe karþý gazetelenmiþ þiþelerimle
bir gelip gider ellerim atar/kasýyon

ayhan volesini derdim
zýrcahil anter’e gölgeledim
vurulan ateþ’in nurgölü

tüzüðümde nizamname aþký
vedûd’un emin sultan’a mektubunu
okumaya gençlerin topuklarýnda
baþladým
çocuklara öðütlerini
yadýrgamaya vakit bulamadým

akýl kârýnýn dertli kalesi
kafir rehberliðinde
çalýlan kolyelerimi geri istiyorum
zafiyet erorisini batýrdým çamura
kýrçýnla þimdi dalkavuk gümrüklerin dibinde
denklemin birleþiðinde burgan
giymiþ delinen kanlarýn þu huþuleri,
hafide yakýlmýþ giysileri telli
badenin markas’ýný tenbihledim
sus/ar maþuk..
ayaklarýnda þaþýk
ark/asýnda dönmez turnalar
bir vefa telkini ufaltýr ibriðimizi
settar zay/nur girmeseydi aramýza..
belki çelimsiz kalmazdý çýzbýz kedilerim
cevizin cezvesini ceketim de unuttum
git dünyamýn kýyýndan
unuttum kuytularýnda aþkýn açýsýný.
alfaladým seni
deltalarýmla çarparken
derin kuyularýn bekçiliðini yaptým

atýfýnda aþk
meþk dilan
eyþan esin kaynaðým
.




Sosyal Medyada Paylaşın: