BELLİSİZ İŞTE.!

Bu gurbetlik oldu baþýma bela,
Gündüzüm belirsiz gecem belirsiz.
Gözlerim hasretle bakýyor yola,
Uzaðým bellisiz yakýn bellisiz.!

Sanki söz kesmiþim gurbet ellerle,
Caný sürüklerim hasretlik ile.
Sýla’dan bir ümit düþmez gönüle,
Mekâným bellisiz yurdum bellisiz.!

Bu gurbet ellerde ömrüm bitecek,
Bitene kadar bu can çürüyecek.
Hasret bir gün soluðumu kesecek,
Zamaným bellisiz vakit bellisiz.!

Mesken tuttum zalim gurbet elleri,
Bekliyorum gar’da ek seferleri.
Kolaçan ederim tüm giþeleri,
Dnüþüm bellisiz vuslat bellisiz.!

Gelen giden dolu haydarpaþada,
Dönmek bana uzak ta Kafdaðýnda.
Saplanmýþým bir hasret bataðýnda,
Ecelim bellisiz ölüm bellisiz.!

Ana baba kardeþ bacý özlemi,
Akþamlarý belletiyor ebemi.
Bir tuhaflýk varda bilmem bendemi,
Kalemim bellisiz kelam bellisiz.!

TÝRYAKÝ yar diyor ihtiyarladýn,
Kalk git bir kez dolaþ çakýlýp kaldýn.
Sýla’m diye diye kara baðladýn,
Dermaným bellisiz derdim bellisiz.!

31 Ocak 2013
21.01
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: