Öfke patlaması
Hayatlarý boyunca paraya taptýlar,
Gerçekleri görünce hemen kaçtýlar,
Ýþte onlar iki yüzlü sahtekarlar.
Yaþamlarý bir anda alevlenen saman,
Yükselirler göklere duman-duman,
Bulamazlar sonra inecekleri bir liman.
Yavaþ-yavaþ söner dünyalarý,
Yer bulamazlar saklanacaklarý,
Kilitlidir onlara cennet kapýlarý.
Hatýralarým kalemimden damladý,
Geçmiþleri su yüzüne çýkardý,
Dilim susdu kelime bulamadý.
Sordum kaç kiþi var adalete inanan,
Ne kadar sýr var Allahtan saklanan,
Yok deðil mi? Her þeyi daha iyi bilen insan.
Etrafim çakma erkeklerle dolu,
Uçurum gittikleri hayat yolu,
Dostunu doðru seç ey Adem oðlu.
Yalanlara aldanma ey kardeþim,
Gösterdiði cennet deðil kalleþin,
Gör bak ne halde memleketin.
Uyandý içimdeki öfke patlamasý,
Ne olur durdurun hadi zamaný,
Kalbimdeki yeþeren ümitler,
Çaresizce çekip yoksa giderler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.